کیف، اوکراین
در چالش فزاینده ای برای تسلط روسیه بر مناطق اشغالی جنوب شرقی اوکراین، نیروهای چریکی وفادار به کیف، مقامات طرفدار مسکو را هدف قرار می دهند، پل ها و قطارها را منفجر می کنند و به ارتش اوکراین کمک می کنند.
گسترش مقاومت کنترل کرملین را از بین برده و برنامه های آن را برای برگزاری همه پرسی در شهرهای مختلف به عنوان حرکتی به سمت الحاق به روسیه تهدید کرده است.
آندری، هماهنگ کننده جنبش چریکی در منطقه جنوبی خرسون گفت: «هدف ما این است که زندگی را برای اشغالگران روسی غیرقابل تحمل کنیم و از هر وسیله ای برای خنثی کردن نقشه های آنها استفاده کنیم.
آندری یکی از اعضای گروه مقاومت ژوتا استریچکا – یا “روبان زرد” – با آسوشیتدپرس به شرط عدم شناسایی کامل برای جلوگیری از ردیابی توسط روس ها صحبت کرد. این گروه نام خود را از یکی از دو رنگ ملی اوکراین گرفته است و اعضای آن از روبان هایی با آن رنگ برای علامت گذاری اهداف احتمالی برای حملات چریکی استفاده می کنند.
نیروهای اوکراینی اخیراً از یک موشک انداز چندگانه تهیه شده توسط ایالات متحده به نام HIMARS برای اصابت به یک پل استراتژیک بر روی رودخانه Dnieper در Kherson استفاده کردند که باعث قطع ارتباط اصلی روس ها شد. شهر 500000 نفری که در اوایل جنگ توسط نیروهای روسی تصرف شده بود، مملو از اعلامیه های مقاومت است که مقامات مورد حمایت مسکو را تهدید می کند.
درست قبل از حمله به پل، اعلامیه هایی منتشر شد که در آن نوشته شده بود: “اگر HIMARS نتواند این کار را انجام دهد، یک پارتیزان کمک خواهد کرد.”
آندری به AP گفت: «ما مختصات دقیقی را برای اهداف مختلف به ارتش اوکراین میدهیم و کمک چریکها سلاحهای دوربرد جدید، بهویژه HIMARS را حتی قدرتمندتر میکند.» ما در پشت خطوط روسیه نامرئی هستیم و این نقطه قوت ماست.»
با افزایش حملات نیروهای اوکراینی در منطقه و بازپس گیری برخی مناطق در غرب رودخانه دنیپر، فعالیت چریک ها نیز افزایش یافته است.
آنها با نیروهای عملیات ویژه ارتش اوکراین هماهنگ می شوند که به آنها در توسعه استراتژی ها و تاکتیک ها کمک می کند. این نیروها همچنین اهدافی را انتخاب میکنند و یک وبسایت راهاندازی میکنند که نکاتی در مورد نحوه سازماندهی مقاومت، آمادهسازی کمین و فرار از دستگیری دارد. شبکه ای از انبارهای سلاح و مخفیگاه های مخفی در مناطق اشغالی ایجاد شد.
آقای سالدو گفت که این حملات مسکو را بر آن داشته است تا واحدهای ضد چریکی را به خرسون بفرستد.
آقای سالدو در کانال برنامه پیام رسانی خود گفت: “هر روز، واحدهای ویژه روسیه دو یا سه انبار سلاح برای فعالیت های تروریستی را شناسایی می کنند.” توقیف سلاح ها به کاهش خطر خرابکاری کمک می کند.
در اوایل اشغال، هزاران نفر از ساکنان تظاهرات مسالمت آمیز برگزار کردند. اما ارتش روسیه به سرعت آنها را منحل کرد و فعالان را دستگیر کرد و مقاومت را رادیکال کرد.
الکساندر خرچیکوف، عکاس عروسی که فعال شد، از اسکادوسک گفت که پس از دستگیری در یک عملیات امنیتی روسیه مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار گرفت.
آقای خرچیکوف در یک مصاحبه تلفنی گفت: “من دچار ضربه مغزی و شکستگی دنده شدم، اما هیچ اطلاعاتی به آنها ندادم و این مرا نجات داد.”
آقای خرچیکف 155 روز را تحت اشغال روسیه گذراند تا اینکه فرار کرد.
او گفت که روس ها 10000 روبل (165 دلار) به هر کسی که برای شهروندی روسیه درخواست می کند، پیشنهاد می کند تا تسلط خود را در منطقه تقویت کند.
مسکو روبل را معرفی کرده، شبکه های تلفن همراه روسیه راه اندازی کرده و تلویزیون اوکراین را در این منطقه قطع کرده است. صفحه نمایش های غول پیکری که پخش تلویزیون روسیه را نشان می دهد در میادین اصلی شهرها نصب شده است.
ایوان فدوروف، شهردار ملیتوپل، که مدت زیادی را نیز در اسارت روسیه گذراند، به AP گفت که حدود 500 فعال اوکراینی بازداشت و بسیاری از آنها شکنجه شدند. برخی از آنها ماه ها پس از دستگیری ناپدید شدند.
آقای فدوروف گفت که در ماه مه و ژوئن، چریک ها دو پل راه آهن را در ملیتوپل منفجر کردند.
وی افزود: جنبش مقاومت سه هدف را دنبال میکند: انهدام سلاحهای روسی و وسایل تأمین آن، بیاعتبار کردن و ارعاب اشغالگران و همدستان آنها و اطلاعرسانی به سرویسهای ویژه اوکراین در مورد مواضع دشمن.
روسیه با تقویت گشتزنیها و انجام حملات منظم برای افراد مظنون به ارتباط چریکی، چک کردن تلفنها و دستگیری کسانی که دارای نمادهای اوکراینی یا عکس اقوام با لباس نظامی بودند، پاسخ داد.
او گفت: «در بهترین حالت، به مردم گفته میشود: «اگر مخالف روسیه هستید از اینجا بروید،» اما این اتفاق میافتد که برخی افراد ناپدید میشوند.
از جمعیت 150000 نفری ملیتوپل قبل از جنگ، بیش از 60000 نفر آن را ترک کرده اند.
آقای فدوروف گفت که مقامات طرفدار مسکو در حال آماده شدن برای برگزاری همه پرسی احتمالی در مورد ملیتوپل و سایر مناطق اشغالی پیوستن به روسیه، انجام حملات امنیتی و دادن پاسپورت های روسی هستند.
ما همه پرسی روسیه را خنثی خواهیم کرد. ما اجازه رای دادن زیر لوله های اسلحه روسی را نمی دهیم.
چریک ها روبان های زرد رنگی را روی ساختمان هایی که قرار است در آن رای گیری برگزار شود، بسته اند و به ساکنان هشدار داده اند که ممکن است در هنگام رای گیری هدف بمب قرار بگیرند.
دامنه مقاومت از فعالان رادیکال گرفته تا معلمان و بازنشستگانی که در پارک ها آوازهای اوکراینی می خوانند و مخفیانه روبان های زرد و آبی می پوشند، است.
الکسی الکساندروف، صاحب یک رستوران در بندر جنوبی ماریوپول، گفت: «روسها انتظار داشتند که با گلها مواجه شوند، اما با این واقعیت مواجه شدند که اکثر مردم خود را اوکراینی میدانند و آماده مقاومت به اشکال مختلف هستند».
در یکی از ژستهای اعتراضی اخیر در ماریوپول، مرد جوانی که در پرچم اوکراین پیچیده شده بود، در خیابانی در کنار تئاتری که توسط بمبهای روسیه ویران شده بود، ایستاد. این عکس در رسانه های اوکراین پخش شد و رئیس جمهور ولدیمیر زلنسکی در یک سخنرانی خطاب به مردم از او استقبال کرد.
آقای زلنسکی گفت: “این کار بسیار شجاعانه بود و من می خواهم از او به خاطر اقدامش تشکر کنم.” این مرد یکی از بسیاری از افرادی است که منتظر بازگشت اوکراین هستند و تحت هیچ شرایطی اشغال را نمی پذیرند.
اگرچه احساسات طرفدار مسکو در مرکز صنعتی دونباس اوکراین که عمدتاً روسی زبان است، قوی است، یک جنبش چریکی نیز در آنجا ظهور کرده است.
سرهی هایدای، فرماندار لوهانسک گفت که شش سرباز روسی ماه گذشته بر اثر انفجار خودروی آنها توسط چریک ها در شهر سیویرودونتسک بلافاصله پس از توقیف آن زخمی شدند. آنها همچنین راهآهنها را هدف قرار دادهاند و در حملونقل مهمات و سایر تدارکات روسیه اختلال ایجاد کردهاند.
حیدای به AP گفت: «چریکها با موفقیت عمل کردند. آنها نه تنها اعلامیه ها را پخش کرده اند. آنها همچنین تأسیسات زیرساختی را تخریب کرده اند. این کمک زیادی به کند کردن حملات و پیشروی روسیه می کند.»
ناظران می گویند که جنبش چریکی برحسب منطقه متفاوت است و به نفع هر دو طرف است که در دامنه آن اغراق کنند.
وادیم کاراسف، رئیس اندیشکده موسسه استراتژی های جهانی مستقر در کیف، گفت: روس ها این کار را برای توجیه سرکوب خود در سرزمین های اشغالی انجام می دهند در حالی که اوکراینی ها به دنبال تضعیف روحیه نیروهای روسیه و تمجید از پیروزی های آنها هستند. باور کردن داستانهایی که در مورد اوکراینیها به سربازان روسی با کیکهای مسموم غذا میدهند سخت است، اما گاهی اوقات افسانهها بهتر از واقعیات عمل میکنند.
این خبر توسط آسوشیتدپرس گزارش شده است. یورس کارماناو، نویسنده AP از تالین، استونی گزارش داد.