مذاکرهکنندگان هستهای آمریکا و ایران پس از از سرگیری ناگهانی مذاکرات در اواخر هفته گذشته که ماهها به بنبست رسیده بود، با سندی که بارقهای از امید را برای توافق هستهای سال 2015 ایران ارائه میکند، به پایتختهای خود بازمیگردند.
جزئیات متن جدید محرمانه است و باید توسط ایالات متحده، ایران و پنج امضاکننده دیگر تایید شود. مقامات اتحادیه اروپا در وین گفتند که سند نهایی ۲۵ صفحهای «بهترین پیشنهاد ممکن» و «سازش بسیار خوبی» است.
چرا این را نوشتیم
پرزیدنت اوباما با اعلام اولین توافق هسته ای ایران در سال 2015 گفت که این توافق بر اساس راستی آزمایی بنا شده است نه اعتماد. در حالی که دولتها آخرین سند مورد توافق مذاکرهکنندگان را بررسی میکنند، مانع اصلی برای تجدید توافق بیاعتمادی است.
جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا روز دوشنبه در توییتی نوشت: «آنچه قابل مذاکره است، مورد مذاکره قرار گرفته است». او نوشت: «پشت هر موضوع فنی و هر پاراگراف یک تصمیم سیاسی نهفته است که باید در پایتخت ها اتخاذ شود. اگر این پاسخها مثبت باشد، میتوانیم این قرارداد را امضا کنیم.»
با این حال، اگر توافق هسته ای برقرار شود، بر سطوح فزاینده بی اعتمادی متقابل ناشی از خروج یکجانبه دونالد ترامپ، رئیس جمهور وقت آمریکا در سال 2018، کمپین تجدید تحریم ها و گسترش برنامه هسته ای ایران بسیار فراتر از محدودیت های توافق، غلبه خواهد کرد.
ناصر هادیان، استاد دانشگاه تهران، سال گذشته پیشنهادهای پل زدنی را به مقامات بلندپایه ایرانی ارائه کرد، زیرا آنها محاسبه می کنند که یک توافق بازسازی شده دوام دولت بایدن را نخواهد داشت. او می گوید: «اینجا اصلاً اعتمادی وجود ندارد.
لندن
مذاکرهکنندگان هستهای آمریکا و ایران پس از بیش از 15 ماه دیپلماسی با میانجیگری اتحادیه اروپا در وین، با متن نهایی سندی برای بازگرداندن توافق هستهای سال 2015 ایران به پایتختهای خود بازمیگردند.
از سرگیری ناگهانی مذاکرات در اواخر هفته گذشته که پس از یک تاخیر پنج ماهه به طرز ناامیدکننده ای به بن بست رسیده بود، بارقه امیدی را برای بازگشت به توافق مهم دوباره روشن کرد.
بر اساس توافق اولیه، که توسط دولت اوباما مذاکره شد، ایران با محدودیتهای شدید بر برنامه هستهای خود موافقت کرد و از دستیابی به بمب اتمی در ازای لغو تحریمها صرف نظر کرد.
چرا این را نوشتیم
پرزیدنت اوباما با اعلام اولین توافق هسته ای ایران در سال 2015 گفت که این توافق بر اساس راستی آزمایی بنا شده است نه اعتماد. در حالی که دولتها آخرین سند مورد توافق مذاکرهکنندگان را بررسی میکنند، مانع اصلی برای تجدید توافق بیاعتمادی است.
با این حال، اگر برنامه جامع اقدام مشترک یا برجام، که به طور رسمی توافق هستهای نامیده میشود، احیا شود، بر سطوح فزاینده و شاید بیاعتماد بیاعتمادی متقابل غلبه خواهد کرد.
چرخه بازخورد منفی با خروج یکجانبه دونالد ترامپ، رئیس جمهور وقت آمریکا در سال 2018، و کمپین «فشار حداکثری» او برای تجدید و گسترش تحریم ها و به دنبال آن گسترش برنامه هسته ای ایران بسیار فراتر از محدودیت های توافق آغاز شد.
اگر طرفین در حال حاضر در مورد بازگرداندن توافق به توافق نرسند، تحلیلگران می گویند بهترین نتیجه ممکن است یک صلح سرد سخت باشد که در آن هیچ یک از طرفین تشدید را انتخاب نکنند. حتی اگر این توازن حاصل شود، در برابر بی اعتمادی پایدار و تحریکات بالقوه – که با اقدامات اشخاص ثالثی مانند اسرائیل که همچنان به ترورها و خرابکاری های پرمخاطب در داخل ایران ادامه می دهد- که می تواند جرقه تشدید مجدد تنش را ایجاد کند که خطر جنگ را به همراه دارد، آسیب پذیر خواهد بود.
منتظر پاسخ ها
جزئیات متن جدید محرمانه است و باید توسط ایالات متحده و ایران و همچنین چین، روسیه، بریتانیا، فرانسه و آلمان تایید شود. مقامات اتحادیه اروپا در وین گفتند که سند نهایی ۲۵ صفحهای «بهترین پیشنهاد ممکن» و «سازش بسیار خوبی» است.
جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، روز دوشنبه در توییتی نوشت: «آنچه قابل مذاکره است، مورد مذاکره قرار گرفته است».
او نوشت: «پشت هر موضوع فنی و هر پاراگراف یک تصمیم سیاسی نهفته است که باید در پایتخت ها اتخاذ شود. اگر این پاسخها مثبت باشد، میتوانیم این قرارداد را امضا کنیم.»
چنین نتیجهای حتی یک هفته پیش بسیار بعید به نظر میرسید، برای یک روند رو به مرگ در ایران که با یک تغییر سیاسی چشمگیر به سمت حاکمیت تندرو گستردهتر که احساسات ضدغربی را مدون میکند – همراه با اعتقاد آیتالله علی خامنهای رهبر معظم انقلاب که غالباً اعلام میشود. خروج ترامپ گواه این است که آمریکایی ها به هیچ توافقی پایبند نخواهند بود.
از طرف ایالات متحده، رئیس جمهور جو بایدن در اولین روزهای ریاست جمهوری خود تعدادی از احکام دوران ترامپ را لغو کرد، از کنار گذاشتن توافق توسط آقای ترامپ انتقاد کرده بود و قول داده بود که توافقی «طولانی تر و قوی تر» ایجاد کند که توسعه موشکی ایران را محدود کند. محدود کردن فعالیتهای منطقهای – گامهایی که ایران مدتهاست آن را رد کرده است.
با این حال، آقای بایدن ماهها قبل از آغاز تلاشها برای بازگرداندن برجام منتظر ماند و بسیاری از تحریمهای ترامپ را برجای گذاشت.
به گفته علی واعظ، مدیر پروژه ایران در گروه بینالمللی بحران، حتی قبل از ازسرگیری مذاکرات، همه طرفها مصمم بودند که روند دیپلماتیک را شکستخورده اعلام نکنند. با این حال، حتی با وجود نشانههای جدید پیشرفت، او میگوید سطح خوشبینی او برای یک معامله از 5 درصد در هفته گذشته به تنها 10 درصد در حال حاضر افزایش یافته است.
نقاط چسبنده باقی می ماند
علیرغم توسعه مکانیسم های خلاقانه گزارش شده برای رسیدگی به بسیاری از مسائل در هر دو طرف، بن بست بر سر سؤالات آژانس بین المللی انرژی اتمی سازمان ملل متحد، آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA) در مورد ردپاهای اعلام نشده و دهه ها از ساخت انسان وجود دارد. ذرات اورانیوم در چندین سایت در ایران یافت شده است. جمهوری اسلامی خواهان توقف تحقیقات است.
درست است که مذاکره کنندگان یک گام به جلو برداشتند و در زمینه تضمین ها و تحریم ها پیشرفت کردند [Islamic Revolutionary Guard Corps, or IRGC] آقای واعظ میگوید که شرکتها، اما همچنان در مورد تحقیقات پادمان آژانس بینالمللی انرژی اتمی گیر افتادهاند.
او میافزاید: «بهنظر نمیرسد ایران باور داشته باشد که زمان و راهحلها برای دستیابی به موفقیت در حال حاضر تمام شده است». به همین دلیل است که فرصتهای بسیاری را برای حل و فصل از دست داده است.»
سرزنش زیادی وجود دارد. آقای واعظ می گوید که همه مرتکب اشتباه شدند. دولت بایدن نادیده گرفته شد که خروج ترامپ از توافق چقدر اعتماد اندک ایرانی ها به قابلیت اطمینان آمریکا به عنوان یک شریک مذاکره کننده را از بین برد. [and] چقدر برای روح و روان ایرانیان مضر بود.»
آقای واعظ میگوید که نتیجه برای آیتالله خامنهای یک «سندرم احمق دوبار» است، بهطوری که «هزینههای آبرویی» برای میراث او برای تأیید مجدد توافق هستهای زیانبار خواهد بود، اگر آمریکا بتواند هر زمان و بدون هزینه از آن خارج شود.
رسانههای تندرو در ایران در تحقیر هرگونه بازگشت به توافقی که آنها آن را هدیه جواهرات هستهای ایران، با مزایای اقتصادی اندک، توسط رئیسجمهور ساده لوح و متمایل به اصلاحات، حسن روحانی توصیف میکنند، بی امان بودهاند.
علیرضا تقوی نیا، تحلیلگر تندرو سیاسی هفته گذشته در وب سایت محافظه کار جمهوریت نوشت: «برجام قبلاً مرده است، آنها به سادگی از بیان آن امتناع می ورزند».
ناصر هادیان، استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران، که سال گذشته پیشنهادهای پل زدنی را به مقامات ارشد ایرانی ارائه کرد، میگوید: «اینجا اصلاً اعتمادی وجود ندارد. او میگوید که آنها محاسبه میکنند که یک توافق بازسازی شده دوام بیشتری از دولت بایدن نخواهد داشت.
در میان پیشنهادات پروفسور هادیان، چندین پیشنهاد برای جلوگیری از خروج آمریکا از توافق در آینده طراحی شده بود، از جمله اینکه بخش عمده ای از ذخایر اورانیوم غنی شده موجود ایران در این کشور تحت مهر و نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی باقی بماند – به جای اینکه مازاد بر محدودیت 300 کیلوگرمی توافق باشد. طبق برجام اصلی به خارج از کشور ارسال می شود.
اگر ایالات متحده عقبنشینی کند، ایران میتواند فوراً به آن ذخیرهسازی دسترسی پیدا کند، که در حال حاضر به اندازه کافی بزرگ است، در صورت غنیسازی بیشتر، از نظر تئوری چندین کلاهک هستهای تولید میکند. ایران میگوید که سلاحهای هستهای را که اسلام آن را ممنوع کرده است، رد میکند و هیچ ابزار شناختهشدهای برای ساخت کلاهک، حتی کمتر از آن برای ارائه کلاهک ندارد – پیشرفتهایی که معمولاً سالها طول میکشد.
پروفسور هادیان میگوید، یک مکانیسم راستیآزمایی نیز ایجاد خواهد شد تا اطمینان حاصل شود که منافع اقتصادی محقق شدهاند، که همگی با هدف «سختتر کردن خروج رئیسجمهور بعدی آمریکا از توافق» انجام میشود.
تحریم ها و انبارها
از همان ابتدا، خواسته های هر دو طرف برای بازگرداندن توافق برای طرف دیگر غیر واقعی بود.
ایران میلیاردها دلار غرامت میخواست – پروفسور هادیان میگوید برآورد «محافظهکارانه» ۲۴۰ میلیارد دلار است – برای خسارات ناشی از خروج آمریکا، تضمینی برای اینکه هیچ رئیسجمهور آینده آمریکا نمیتواند دوباره از توافق دست بکشد، و لغو همه تحریمها. از جمله حذف نام تروریستی سپاه.
ایالات متحده نیز به نوبه خود از ایران خواست که نقضهای خود را بازگرداند و جن هستهای خود را با کوچک کردن ذخایر مواد هستهای خود، مهار کردن سانتریفیوژهای پیشرفته و کاهش سطح غنیسازی اورانیوم به خلوص 3.67 درصد در بطری دوباره در بطری قرار دهد. در برجام اولیه – پس از افزایش آنها به بالاترین حد جدید 60 درصدی که یک گام فنی کوتاه از خلوص 90 درصدی درجه تسلیحات است.
مقامات ارشد اتحادیه اروپا روز دوشنبه گفتند که در متن پیشنویس نهایی که در عین حفظ اهداف منع اشاعه قدرتهای جهانی، منافع اقتصادی برای ایران به همراه دارد، «به همه سؤالها به بهترین شکل ممکن پاسخ داده شده است».
هفت سال پیش، باراک اوباما، رئیسجمهور وقت، توافق هستهای را اعلام کرد و گفت که این توافق بر دههها بیاعتمادی متقابل غلبه کرد، دقیقاً به این دلیل که «بر اساس اعتماد ساخته نشده بود. بر اساس تأیید ساخته شده است.»
اما هم ایالات متحده و هم ایران دارای جناح های تندرو قابل توجهی هستند که با هر توافقی مخالفند، صرف نظر از اینکه چقدر برای دو طرف سودمند باشد. و از زمانی که برجام برای اولین بار به توافق رسید، سیاست در هر دو طرف تغییر کرد و پیشرفتهای هستهای ایران یافتن یک فرمول جدید قابل قبول برای همه را به چالش تبدیل کرد.
عدنان طباطبایی، رئیس خاورمیانه مستقر در آلمان، می گوید: «برجام در سال 2015 برای ایران یک سیاست و هدف بود، اما در سال 2022 برجام ابزاری برای دستیابی به یک سیاست متفاوت است – و این سیاست خنثی کردن تحریم ها است». اتاق فکر CARPO، مرکز تحقیقات کاربردی در مشارکت با شرق.
آقای طباطبایی که به طور مکرر به ایران سفر می کند، می گوید که تهران به عنوان یک “جاه طلبی جدید” آرزوی داشتن اقتصادی به اندازه کافی قوی دارد که “در برابر هویج و چوب تحریم ها مصون بماند.” این بدان معناست که رهبری ممکن است حتی احیای موقت برجام را برای کمک به تقویت اقتصادی که توسط تحریمها و سوءمدیریت آسیب دیده است، ارزش آن را داشته باشد.
او میگوید: «این تیم مذاکرهکننده باید آن را در خانه بهعنوان یک موفقیت بفروشد، و این موفقیت باید به معنای دستیابی به امتیازی از ایالات متحده باشد که جبرانکننده آمریکا باشد… تضمینی ندادن».
او می افزاید: «احتمالاً اعتماد در پایین ترین سطح خود است. تجربه برجام… واقعاً فاجعهبار بوده است، و ما واقعاً دامنه این فاجعهبار بودن را درک نکردهایم، درک نکردهایم یا اذعان نکردهایم.»