این هم شرح رویداد:
ورزشکاران و بازیکنان در بالاترین سطح بدون شک از امتیازات و اعتبار اجتماعی بالایی برخوردارند، اما کمتر شناخته شده است که موقعیت ویژه آنها تعهدات و محدودیت های اضافی بیشتری را نیز بر آنها تحمیل کند. به عنوان مثال، منشور المپیک به شدت سخنان سیاسی و دیگر سخنان را محدود می کند. علاوه بر این، انتظار می رود که آنها به جای کشاندن اختلافات قراردادی یا انضباطی خود به دادگاه های عادی، با یک رویه داوری خاص موافقت کنند که همه تضمین های یک دادرسی عادلانه را ارائه نمی دهد. این سؤال را مطرح می‌کند که آیا این محدودیت‌ها قابل توجیه هستند و آیا نهادهای حقوق بشر باید در تأیید قانونی بودن آنها نقشی ایفا کنند؟
هدف از این گفتار، بررسی زمینه حقوق قضایی فعلی و بالقوه دادگاه اروپایی حقوق بشر در زمینه حقوق ورزشکاران، به ویژه در رابطه با حق محاکمه عادلانه، آزادی بیان و مذهب، و همچنین تبعیض در زمینه های مختلف است. زمینه ها قابل ذکر است که صلاحیت دادگاه به ورزشکاران و بازیکنان اروپایی محدود نمی شود.